Brussel

Brussel

Wie het stereotype beeld van Brussel als Bourgondische hoofdstad met een provincial charme doorprikt, ontdekt een bontgeschakeerde stad vol paradoxen. Brussel is altijd een machtscentrum geweest: eerst als vorstelijke residentie tijdens de Middeleeuwe, dan als feitelijke hoofdstad van de Spaanse Nederlanden onder Karel V. 

Het duurde evenwel nog drie eeuwen van achtereenvolgens Spaans, Oostenrijks, Frans en Nederlands bestuur voor Brussel zich als hoofdstad van een natie kon profileren. Nu is de stad een volwaardig gewest binnen een federale staat geworden, en mag zij zich bovendien de hoofdstad van Europa noemen. 

Brussel dankte zijn eerste internationale faam, in de 13^e eeuw, aan de lakenhandel en vervolgens aan de uitzonderlijke virtuositeit van zijn artisanale tapijtwervers – luxeproducten bleven trouwens tot in de 19^e eeuw een van de specialiteiten van de stad. Tijdens haar lange geschiedenis gaven vernieuwende kunstenaars als Rogier van der Weyden, Victor Horta en René Magritte de stad een internationale uitstraling, op het gebied van zowel beeldende kunsten als architectuur. 

Nu is Brussel vooral bekend om de diensten en besturen die er zijn gevestigd en de congressen die er worden georganiseerd. We vergeten echter al te gauw da datzelfde Brussel omstreeks 1900 het grootste aantal banen in de productiesector verschafte, in een land dat zich toe naan de spits bevond van de industriële ontwikkeling op het vasteland. 

In het huidige stedelijke landschap van de stad tekenen zich de breuklijnen en de complexiteit van de geschiedenis van de hoofdstad af. Hett stadhuis evoceert de pracht van de middeleeuwse textielcentrum, de Grote Markt herinnert aan de Frans-Spaanse oorlogen uit de 17^e eeuw, terwijl de grote 19^e-eeuwse lanen getuigen van de industriële en koloniale welvaart van het België van Leopold II. 

Naast elkaar en in hun verstrengeling vormen de ruimtelijke en de monumentale componenten van de stade en geheel dat even complex is als haar culturele, linguïstische en maatschappelijke mozaïek, dat gedurig van gedaante verandert door de ontwikkeling van haar stedelijke functies en economie.